Hoy va por el…Avui va per ell…

Sí, hoy va por mi padre, Carles. Creo que nunca os he explicado que fueron los inicios de Melmelada de maduixa…

Melmelada de maduixa nació el 2013. Ya hará 5 años desde que todo va empezar, como pasa el tiempo… Fue mientras estudiaba el Máster en Diseño Gráfico y Web.

Cómo todos ya sabréis, soy un culo inquieto y un día me topé con la máquina de coser de mi madre, y si, de este hecho tan fortuito surgió Melmelada de maduixa. Recuerdo aquellos tiempos (parece que hable como una yaya) cuando tenía muchas entregas del máster, y se acercaba el momento de empezar el trabajo de final de máster y no tenía mucho de tiempo. Aún así, para ser tan terca cómo soy, empecé a hacer pruebas con la máquina de coser.

Al principio, porque engañaros, fue un desastre total, como podríais imaginar. Quería utilizar la tela de saco (me considero hacen incondicional), como materia prima con la cual trabajar y realizar mis propios productos. Y siendo una principiante como yo y sin haber realizado un curso de costura, ya os podéis imaginar qué monstruosidades salieron de allá! Maldito atrevimiento el mío! Pero para que veais, a pesar de que me hace mucha vergüenza os lo enseño…

El caso es que mi padre no estaba de acuerdo o no veía futuro en la marca, lo veía más como una pérdida de tiempo y que me tenía que centrar al acabar de formarme como una diseñadora de pies a cabeza. Pero siendo cómo soy yo, una terca, le traje la contraria y eché por el derecho con mi pequeño proyecto que tanta ilusión me hacía. Quería demostrarle que no, que aquella semilla la plantaría, la cuidaría y la regaría yo cada día hasta que se vuelves una planta de fresas de pies a cabeza!!

¿Que piensa ahora mi padre de Mermelada de fresa? Ahora mismo él es uno de mis fans número 1!!! Siempre me ayuda en todo el que puede, se preocupa, me aconseja… Sin su apoyo incondicional estoy segura que este proyecto no hubiera podido llegar hasta el día de hoy y ahora mismo no estaría escribiendo estas mismas palabras… así que…

MUCHAS GRACIAS PAPA, para apoyarme, ayudarme, decirme que no porque te trajera la contraria y para animarme cada día!

*Anna*Sí, avui va pel meu pare, el Carles. Crec que mai us he explicat que van ser els inicis de Melmelada de maduixa…

Melmelada de maduixa va néixer el 2013. Ja en farà 5 anys des de que tot va començar, com passa el temps… Va ser mentre estudiava el Màster en Disseny Gràfic i Web.

Com tots ja sabreu, sóc un cul inquiet i un dia em vaig topar amb la màquina de cosir de ma mare, i si, d’aquest fet tan fortuït va sorgir Melmelada de maduixa. Recordo aquells temps (sembla que parli com una iaia) quan tenia moltes entregues del màster, i s’acostava el moment de començar el treball de final de màster i no en tenia gaire de temps. Tot i així, per ser tan tossuda com sóc, vaig començar a fer proves amb la màquina de cosir.

Al principi, perquè enganyar-vos, va ser un desastre total, com podríeu imaginar. Volia utilitzar la tela de sac (em considero fan incondicional), com a matèria prima amb la qual treballar i realitzar els meus propis productes. I sent una principiant com jo i sense haver realitzat un curs de costura, ja us podeu imaginar quines monstruositats van sortir d’allà! Maleït atreviment el meu! Però mireu, tot i que em fa molta vergonya us ho ensenyo…

El cas és que mun pare no estava pas d’acord o no hi veia futur en la marca, ho veia més com una pèrdua de temps i que m’havia de centrar en acabar de formar-me com una dissenyadora de cap a peus. Però sent com sóc jo, una tossuda, li vaig portar la contraria i vaig tirar pel dret amb el meu petit projecte que tanta il·lusió em feia. Volia demostrar-li que no, que aquella llavo la plantaria, la cuidaria i la regaria jo cada dia fins que es tornes una maduixera de cap a peus!!

Que pensa ara mun pare de Melmelada de maduixa? Ara mateix ell és un dels meus fans número 1!!! Sempre m’ajuda en tot el que pot, es preocupa, m’aconsella… Sense el seu suport incondicional estic segura que aquest projecte no hagués pogut arribar fins al dia d’avui i ara mateix no estaria escrivint aquestes mateixes paraules… així que…

MOLTES GRÀCIES PAPA, per fer-me costat, ajudar-me, dir-me que no perquè et portés la contraria i per animar-me cada dia!

*Anna*

Leave A Comment

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *